Peter Derksen

Wat voor opleiding heb je gedaan en waar heb je gewerkt?
Ik heb de Koksopleiding in Arnhem aan de Boulevard Heuvelink. Dat was toen dé koksopleiding in Nederland.
Na de basiskoksopleiding ben ik gaan werken. Ik was toen 16 jaar. Ik heb eerst de opleiding tot zelfstandig werkend kok gedaan. In allerlei restaurants in de omgeving gewerkt zoals restaurant “de Klomp”, hotel “Nol in ’t Bosch in Wageningen” en “Planken Wambuis” destijds nog met eigenaar Jan Lamens. Toen ben ik overgestapt naar de “Instellingen wereld”. Ik ben eigenlijk door de liefde in de instellingen gaan werken. Marieke had haar weekenden op zaterdag en zondag en ik had de weekenden op maandag en dinsdag. Dat was niet zo gezellig.

Vervolgens de opleiding gedaan tot instelling kok, daarna dieet kok. Als dieetkok werk je heel precies en moet je goed weten wat iedereen mag eten. In een restaurant is dat geen issue. Er is een menu en van daaruit bestellen mensen. In een ziekenhuis is het van levensbelang dat het menu goed is, door de juiste en goede voeding zorg je ervoor dat men sneller beter wordt.

Aansluitend managementopleidingen gestart o.m. Middenkader voedingsdienst, HBO facilitair Management en Bedrijfskunde.

Mijn eerste instelling waar ik werkte was de Gelderhorst, toen nog de oude Gelderhorst aan de Pollenstein. Daar heb ik 3 jaar gewerkt. Daarna kreeg ik een gecombineerde functie bij “de Blije Werelt” in Lunteren. Een instelling van de Gereformeerde kerken in Nederland. In de winter een commercieel congrescentrum en in de zomer werden er vakantieweken georganiseerd voor de minder bedeelden in onze samenleving en gehandicapten.

Na 5 jaar  ben ik weggegaan bij “de Blije Werelt”, ik wilde verder en dat lukte daar niet. Toen ben ik bij Eurest Catering in Amsterdam terecht gekomen. Mijn eerste werkplek was in Arnhem, in de Koepel, de gevangenis. Daar werd ik manager kok. Ik werkte gewoon mee, maar was ook opperhoofd. Dat was een aparte  wereld. Eerst in de oude koepelgevangenis en toen naar de nieuwbouw in Arnhem-Zuid. Mijn collega’s waren deels werknemers van Eurest maar ook gedetineerden. Dat was soms best zwaar.

Later kwamen er steeds meer locaties bij. In de jaren tachtig waren dat ook de asielzoekerscentra. Ik werd een keer op vrijdagmiddag gebeld door mijn rayonmanager dat er op maandagmiddag 5 nieuwe locaties volledig ingericht moesten zijn. Deze locaties lagen verspreid door Gelderland. Op maandagavond kwamen de eerste 100 mensen eten.  Dan heb je alles nodig. Dat was spannend, maar wel heel leuk. Toen had ik  6 koks lopen en verder nog 20 man.  Ik heb 25 jaar bij Eurest/Compass Group gewerkt. Ik was altijd wel de trouble-shooter. Om echt iets van scratch af aan op te bouwen.

Er is een leeg gebouw en een keuken, maar geen inventaris, personeel of voorraad en twee weken later moeten er mensen eten. Dat vind ik ook leuk. Als ik te veel op de automatische piloot zou doen, dan ga ik me vervelen. En bij Compass werd ik altijd op de juiste plek ingezet. Ik zorgde er altijd voor de mensen zelfstandig konden werken. Ik was er dan wanneer er vragen waren. We hebben in de asielzoekerscentra ook de asielzoekers zelf in de keuken laten werken. Dit was een leuke tijd waarin je veel leert over de cultuur en achtergronden van de verschillende mensen.

Mijn werkgever had zowel de asielzoekerscentra als gevangenissen als klanten. Ik heb alle gevangenissen in Nederland wel van binnen gezien. Als laatste kwam ik in de Bijlmer bajes waar we met 5 vaste personeelsleden en 25 gedetineerden samen de keuken runden. We maakten daar 1800 maaltijden. Dat was best een lastige klus. Er is werk voor 28 mensen. Gedetineerden willen je wel helpen maar niet te veel  want je hoort bij het regime. Ze doen veel om de boel te saboteren.

Ik ben daar toen gestopt, de werkdruk en stressniveau waren veel te hoog en er was te weinig voldoening. Ik ben toen in het Diaconessenhuis in Voorburg gaan werken en later in het ziekenhuis in Rotterdam. Na 4 jaar heb ik weer de overstap gemaakt van instellingen werk naar de restaurant wereld. Eerst als vestigingsmanager  bij diverse banken en de NS. Daarna als cluster manager en accountmanager. Ik heb ook 18 jaar als secretaris in de ondernemingsraad gezeten. Dat was leuk. Helaas werd bij een reorganisatie mijn functie opgeheven en mocht ik gaan “genieten” van een WW uitkering.. Ik ben toen direct voor mezelf begonnen met een bedrijf voor management en voedingsdiensten. Gezondheidzorg was en is geen commercieel bedrijf en ik zag dat ik de keukens en restauratieve dienst in de zorg veel efficiënter kon maken. Mensen multifunctioneel inzetbaar maken. Door de overgang van de WMO en AWBZ van de overheid naar de gemeenten werd de basis onder het goedlopende bedrijf weggeslagen.

Ik heb een tijdje aan productontwikkeling gedaan voor mensen met kauw- en slikproblemen en ben daarna met Marieke D-elicious Catering gestart. Dat is tot op vandaag de dag nog steeds een activiteit die wij samen met veel plezieruitvoeren.

Ik ben in 2017 nog weer interim Horecamanager bij “de Blije Werelt” geweest. In dat jaar kwam de mogelijkheid  voorbij dat ik een restaurant over kon nemen als uitbreiding op onze cateringactiviteiten, daar zijn we samen vol overtuiging ingestapt. In augustus kreeg ik helaas 2 x kort achter elkaar een herseninfarct en toen moesten we daar mee stoppen. Dat was van een zeer bezig bijtje naar een leven waarin ik gedoseerd met mijn energie moet omgaan. Voor nu doe ik wat ik kan en vooral wat ik leuk vind. 

 Wat zijn je Hobby’s:
In het verleden was dat dansen. Eerst bij dansschool van Eck, daar hebben Marieke en ik elkaar ook ontmoet daarna jarenlang aan wedstijddansen gedaan. We hebben veel prijzen gewonnen en zijn zelfs Nederlands kampioen Ballroom geweest.

Nu is dat hardlopen. Ik loop gemiddeld 10/15km. Ik heb halve marathons gelopen in Zwolle en Amsterdam. De Zevenheuvelen loop en dat soort dingen. Tennissen heb ik ook een hele tijd gedaan, maar ja, je kan niet alles.

Waar ben je slecht in.
In nee zeggen. Ik heb wel geleerd gedoseerd ja te zeggen.

Waar ben je goed in.
Omgang met mensen. Mensen in hun waarde laten. Creativiteit. Nieuwe dingen bedenken.

Hoe ben je bij de Meerpaal terecht gekomen?
Haha, twee jaar gelden bij de verkiezingen van Europa, normaal is dat altijd op woensdag maar toen op donderdag. Ik zat hier op het stembureau en Jules was aan het koken. En ja, daar heb je toch een neus voor. Je gaat dan altijd even in de keuken kijken en heb toen met Jules staan kletsen en zei hij dat hij ermee ging stoppen. Hij vroeg  of dit niet iets voor mij was. Ik heb een paar keer meegelopen, Niet zo zeer voor het koken, maar om de sfeer te proeven. Ik vond dat erg leuk. Jules is toen gestopt en ik heb het opgepakt.

Sinds wanneer kom je al bij de Meerpaal?
Sinds de Europese verkiezingen. Ik kende het wel vanuit mijn jeugd toen de Meerpaal nog op de Verlengde Maanderweg zat.

Wat vind je het leukste van de Meerpaal?
De verscheidenheid aan mensen en activiteiten. Er is altijd voor iedereen wel wat te doen. Ongedwongen maar altijd gemotiveerd. Ikzelf praat met iedereen, of het nu de burgermeester is of de putjesschepper. Iedereen is voor mij hetzelfde. Een wijsheid van mijn moeder was: “Je mag altijd alles denken, maar niet altijd alles zeggen”. Wat je denkt kan niemand je beletten.

Wat zou er in jou ogen kunnen veranderen?
Uhm….. tja, dat is een hele goede. Er zijn altijd dingen die anders kunnen. Als je kijkt naar de doelgroep moet je kijken was de behoefte is van je doelgroep. Het is belangrijk om nieuwe dingen te blijven ontwikkelen. Je krijgt altijd een verschuiving van leeftijd. Ook de interesse verandert. Hoe kun je mensen verbinden met de Meerpaal. Het is leuk als mensen een cursus doen en ook een handje meehelpen. Je bouwt alleen een band op met mensen als je oprecht interesse hebt in mensen.
In principe kan heel veel. Je moet denken in mogelijkheden.

Wat is je favoriete cd/muziek?
Heel veel stijlen vind ik leuk. Van Queen tot Black Sabbat, Level 42, maar ook Andre Hazes, Direct,
Led Zepplin en Deep Purple. Ik vind heel veel stijlen leuk. De Top 2000 is traditie bij ons. Oudejaarsdag oliebollen bakken met de top 2000 uit de luidsprekers!

Wat is je favoriete sport:
Hardlopen om zelf te doen. En voetballen om te kijken. Alle sporten zijn wel leuk om te kijken.

Wat is je favoriete club:
Ajax.

Wat is je favoriet vakantieadres?
Frankrijk is gewoon een mooi land. Lekker eten, vrij rustig en relaxed.

Waar heb je een hekel aan?
Liegen, achterbaksheid en over de rug van een ander er beter van worden. Ik ben vergevingsgezind, maar ik heb een vrij strikte grens.

Waar heb je spijt van of over willen doen?
Nergens spijt van. Het is alleen jammer dat het, door mijn herseninfarct met het restaurant nooit gelukt is om er iets moois van te maken

Heb je goede voornemens?
Blijven leven, gezond blijven en leuke dingen doen. We, Marieke en ik zeggen altijd, we worden samen minimaal 200 jaar!

Het balletje gaat naar ……. Bernard Lekkerkerker, omdat Bernard eigenlijk hét gezicht is van de Meerpaal, hij is dan ook zakelijk leider.  En hij is juist diegene waar heel veel mensen niet zo veel van weten.