Wopkje en Jules van Sloten
-Muziek maken en eten is verbinding maken tussen mensen-
Wie zijn jullie?
Wij zijn Wopkje en Jules van Sloten
Ik, Wopkje, ben geboren op 18 november 1952 in Arnhem
Ik ben nu bezoeker samen met Jules van de koffiemorgen, maar was wel de 1e gastvrouw van deze activiteit.
Ik, Jules ben geboren op 20 juni 1950 in Biak op Nieuw Guinea. Via Hollandia ben ik op vijf jarige leeftijd in Nederland aangekomen. Eerst woonden we in Epe, daarna in Bennekom en vanaf 1955 in Ede, op de Van Leeuwenhoekstraat.
Ik ben voormalig kok op de Meerpaal en mede-bedenker van veel wijkorganisaties.
Wij zijn getrouwd en hebben twee dochters, waarvan een helaas is overleden. Daarnaast hebben wij vier kleinkinderen, te weten twee kleinzoons en twee kleindochters.
Wat voor opleiding heb je gedaan en waar heb je gewerkt?
Wopkje: Ik heb INAS gedaan, (dit staat voor Inrichtingsassistent) maar die opleiding bestaan nu niet meer. Na de INAS heb ik in een bejaardencentrum in Doorwerth en in Calimero (dagverblijf voor kinderen met een verstandelijke en lichamelijke beperking) gewerkt. Toen de kinderen al groot waren heb ik 4 jaar bij Jules in de keuken gewerkt op Dennenrust(toen afgekeurd voor zwaar werk) en daarna heb ik een kleine 20 jaar bij Philadelphia als coördinerend woon begeleider gewerkt tot mijn pensioen. Door mijn werk daar heb ik de SPW opleiding gedaan.
Jules: Na de basisschool moest ik naar de Technische School in Ede en leerde voor machinebankwerker. Gelukkig mocht ik daarna naar de koksschool in Arnhem. Vervolgens ging ik naar Utrecht om verder te leren voor leidinggevende. Ik heb gewerkt onder andere : in hotel `Gea`, “De Witte Hinde” en Twente”. Wanneer het heel erg druk was bij “Buitenzorg” sprong ik wel eens bij. Toen ik in het “Streekziekenhuis” werkte heb mijn aantekening voor dieetkok gehaald. Op aanraden van Henk Kamphuis heb ik de pedagogische aantekening gehaald voor het werken met jongeren. Verder heb ik gewerkt als hoofd van de keuken “Berinchem” en “St. Barbara” en “De Paaseik”. Ik heb na de Paaseik in “Dennenrust”, een tehuis voor Indische Nederlanders, gewerkt als hoofd van de keuken. Toen ik in 2002 afgekeurd werd heb ik met behoud van uitkering bij de “Elias Beeckman” en “Harskamp” kazernes gewerkt en op “Belmonte”.
Wat zijn je Hobby’s
Wopkje: Ik ben graag creatief bezig. Of het nu haken of breien is, het is goed. Ook werken met papier en vooral scrappen houdt mij bezig. Helaas ben ik niet meer instaat om het breien en haken op te nemen.
Jules: Koken. Dit doe ik met veel plezier. Verder heeft fotografie ook mijn voorkeur. Ik vind ik mijn draai in het organiseren en oprichten van allerlei buurtactiviteiten, zoals : belangenvereniging Ede-Zuid, speeltuinvereniging “De Zanderij” . Maar ook activiteiten voor jongeren op zetten voor zowel in de “Maanen” als in de “Meerpaal”.
Hoe hebben jullie de Meerpaal leren kennen?
Wopkje: Ik heb de Meerpaal leren kennen toen onze oudste dochter naar de speelzaal ging en ik daar op de groep ging werken. Ik ben daar mee gestopt in 1985.
Jules: Er was een kok nodig voor de kookles bij het vormingscentrum voor Jongeren. Dit werd gegeven in diverse buurthuizen verspreid over heel Ede.
Sinds wanneer komen jullie bij de Meerpaal?
Wopkje: In 1974 ben ik begonnen in de peuterspeelzaal. Door de professionele organisatie kwam daar een eind aan. Ik ben intussen doorgestroomd, Meerpaalraad, vrouwenwerk, kinder activiteiten, enz. Ook in de taal- en fietslessen heb ik mijn aandeel gehad. Het opzetten van de “Hulpdienst Ede-zuid” was ook een van mijn dingen, daar was ik coördinator. In de “Meerpaal” ben ik begonnen met het koffiedrinken voor de buurt, met doel een ontmoeting voor de buurtbewoners.
Jules: Ik ben begonnen in 1979. Ik was gevraagd om te koken met jongeren. Van lieverlee kwamen er meer activiteiten bij, zoals buurtactiviteiten en kinderweken en kinderkampen.
Wat vinden jullie het leukste van de Meerpaal?
Wij vinden dit het meest gezellige buurthuis. Hier ben je altijd welkom. De uitstraling geeft je een welkomgevoel. Er is altijd veel plezier, men heeft een woordje voor je en je weet, er is binding met de wijk.
Door de bezuinigingen is er teniet gedaan aan het buurthuiswerk. Je kan er wel tegenaan schoppen, maar ik heb mijn tijd gehad en laat het nu aan anderen over.
Waar zijn jullie goed in?
Wij zijn allebei goed in het omgaan met mensen.
Blijf het positieve in de mens zien en denk vooral positief over alles en iedereen
Waar hebben jullie een hekel aan?
Wopkje: Poeha! Doe maar gewoon.
Jules: Ik heb veel moeite met mensen die hun afspraken niet na komen. Want je doet het werk samen, anders kom je er niet.
Waar hebben jullie spijt van of zouden jullie over willen doen?
Wopkje: Echt spijt heb ik niet, maar je zou zo graag meer willen doen, maar de tijd ontbreekt. Natuurlijk zijn er dingen die fout zijn gegaan, maar fouten mag je maken als je werkt en daar leer je van.
Jules: Spijt is er niet , maar het opleggen van de overheid, waardoor je niet aan je visie kunt voldoen, steekt me. Je bent te veel afhankelijk van subsidies.
Hebben jullie goede voornemens?
Samen oud worden en genieten van het leven
Wat is je favouriete muziek?
Wopkje: Ik heb niet echt favoriete muziek, zolang het maar rustig is.
Jules: Ik hou van blues. Ik vind het jammer, dat ik zelf niet meer mondharmonica kan spelen met de band.
Wat is je favouriete sport?
Wopkje: Ik doe niet aan sport.
Jules: Ik heb altijd badminton gespeeld, maar dit kan k niet meer. Graag kijk ik naar de prestaties in de gehandicapte sport. Hier heb ik veel bewondering voor. Ik geniet nog altijd van de Nederlandse Scootmobiel race, die op Zandvoort hadden.
Wat is jullie favoriet vakantieadres?
Wij houden allebei van Madeira. Het is daar zo mooi. Veel bloemen. Niemand heeft daar haast. En natuurlijk het heerlijke klimaat trekt ons enorm aan.
Het balletje gaat naar ……. Herman Kuiper,van de biljartclub, omdat hij een zeer trouwe vrijwilliger is, die zelfs in moeilijke tijden zijn plicht niet verzaakte. Hij betekent veel voor de biljartclub.